W grudniu kontynuujemy serię poświęconą pojęciom, które zostały w RODO zdefiniowane przez prawodawcę unijnego. Niniejszy odcinek newsletteru został poświęcony kolejnej kategorii danych osobowych, która uregulowana została w art. 4 pkt. 15 RODO.
Prawodawca unijny zalicza „dane dotyczące zdrowia” do szczególnych kategorii danych osobowych (tzw. danych wrażliwych). W art. 9 RODO (który będzie tematem newsletteru w przyszłości) uregulowano kwestie dopuszczalności przetwarzania tego rodzaju danych.
DEFINICJA „DANYCH DOTYCZĄCYCH STANU ZDROWIA”
Zgodnie z art. 4 pkt. 15 RODO „dane dotyczące zdrowia” oznaczają „dane osobowe o zdrowiu fizycznym lub psychicznym osoby fizycznej – w tym o korzystaniu z usług opieki zdrowotnej – ujawniające informacje o stanie jej zdrowia”.
Według dr P. Fajgielskiego „Taka definicja stanowi szerokie ujęcie danych dotyczących zdrowia, gdyż obejmuje nie tylko informacje odnoszące się do zdrowia fizycznego lub psychicznego osoby (np. informacja, na jakie schorzenie cierpi osoba), ale obejmują również informacje o korzystaniu z usług opieki zdrowotnej (np. wizyt u lekarza, świadczeń medycznych, przepisanych lekarstw itp.)” (P. Fajgielski [w:] Ochrona danych osobowych. Komentarz, Warszawa 2015).
INFORMACJA O NAŁOGACH
W art. 27 ust. 1 nieobowiązującej już ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych ustawodawca krajowy do danych wrażliwych zaliczył informacje dotyczące nałogów. Prawodawca unijny w przepisach RODO nie wskazał wprost, że informacje o nałogach stanowią szczególne kategorie danych osobowych.
Jednak według przedstawicieli doktryny w pewnym zakresie informacje o nałogach należy interpretować zgodnie z definicją z art. 4 pkt. 15 RODO. Według dr hab. M. Sakowskiej-Baryła „Dane dotyczące nałogów, w szczególności nikotynowego, narkotycznego lub znajdowania się pod wpływem alkoholu, bez wątpienia mieszczą się w zakresie analizowanego pojęcia, jeśli niosą ze sobą informację o zdrowiu fizycznym lub psychicznym” (M. Sakowska – Baryła [w:] Ogólne rozporządzenie o ochronie danych osobowych. Komentarz).
Jak twierdzi dr P. Litwiński „Sama informacja o nałogach (np. o częstym paleniu papierosów, piciu alkoholu lub stosowaniu środków psychoaktywnych) nie będzie stanowiła informacji o stanie zdrowia. Może ona jednak, przynajmniej w pewnych sytuacjach, być uznana za taki rodzaj informacji ze względu na przebyte leczenie (np. terapię odwykową, leczenie na oddziale zamkniętym) lub też ze względu na okoliczność, że w pewnych rodzajach chorób lub schorzeń są to czynniki mające wpływ na stan zdrowia lub na proces leczenia (np. ograniczenia w stosowaniu pewnych leków)” (P. Litwiński [w:] Ogólne rozporządzenie o ochronie danych osobowych. Ustawa o ochronie danych osobowych. Wybrane przepisy sektorowe. Komentarz, 2021).
INFORMACJA O STĘŻENIU ALKOHOLU
Od 2023 roku w Kodeksie pracy obowiązuje art. 221c regulujący przesłanki prowadzenia kontroli trzeźwości wśród pracowników. Wprowadzenie tego przepisu budziło wątpliwości, zwłaszcza w kontekście przetwarzania przez pracodawcę danych o stężeniu alkoholu u pracownika i stosowaniu wobec nich podstaw przetwarzania z art. 9 RODO.
Według dr P. Litwińskiego powołującego się na innych przedstawicieli doktryny „O ile bowiem dane o nałogach, np. alkoholowym, należy kwalifikować jako dane ujawniające informacje o stanie zdrowia człowieka (M. Kuba, w: RODO, s. 280), o tyle informacja o jednorazowym poziomie alkoholu w wydychanym powietrzu może, ale nie musi ujawniać informacji o stanie psychofizycznym człowieka. Zależy to od bardzo wielu czynników, na czele z samym poziomem stężenia alkoholu. Nie sposób więc każdej informacji o jednorazowym poziomie alkoholu w wydychanym powietrzu czy we krwi traktować w ten sam sposób” (P. Litwiński [w:] Ogólne rozporządzenie o ochronie danych osobowych. Ustawa o ochronie danych osobowych. Wybrane przepisy sektorowe. Komentarz, 2021).